Reverse charge w różnych krajach UE
Dlaczego tak wielu polskich przedsiębiorców świadczy swoje usługi dla klientów z innych państw Unii Europejskiej? Sprzyjają temu otwarte granice, powszechny dostęp do internetu oraz łatwość komunikacji z kontrahentami z najdalszych zakątków Europy.
Każde takie udogodnienie wiąże się jednak z dodatkowymi obowiązkami, chociażby w zakresie podatku VAT. Przepisy prawa regulują nie tylko kwestię faktury i danych, które musi zawierać, ale także stosowania tzw. reverse charge, jeżeli zostaną spełnione określone warunki.
Przedsiębiorcy, którzy podejmują współpracę z zagranicznymi kontrahentami, zobowiązani są do umieszczenia adnotacji reverse charge na fakturze. Procedura odwrotnego obciążenia to nic innego, jak przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku VAT ze sprzedawcy na nabywcę. Oznacza to, że kupujący, będący czynnym podatnikiem VAT, nalicza podatek z tytułu takiej transakcji. Ma jednak prawo do jego odliczenia. Otrzymuje fakturę dokumentującą import usług z Unii Europejskiej.
Czym jest import usług z krajów UE?
Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o VAT importem usług określa się transakcję, gdzie:
usługobiorca to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą lub osoba prawna, która posiada siedzibę działalności bądź stałe miejsce jej prowadzenia na terytorium Polski,
podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce jej prowadzenia na terytorium Polski oraz nabywa usługi od podatnika, którego siedziba lub stałe miejsce jej prowadzenia zlokalizowane jest poza granicami Polski,
miejsce świadczenia usług to jednocześnie miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma siedzibę działalności gospodarczej (art. 28b. ustawy o VAT),
usługa nie podlega odrębnym przepisom – nie jest opodatkowana w kraju dostawcy.
Kiedy powstaje obowiązek podatkowy przy transakcji importu usług? Z chwilą wykonania usługi. Oznacza to, że nabycie usług od podatnika z innego państwa członkowskiego wiąże się z koniecznością rozpoznania importu usług z tytułu otrzymanej faktury i opodatkowania transakcji w Polsce stawką VAT przeznaczoną dla danej usługi.
Należy pamiętać, że fakturę z adnotacją reverse charge należy wykazać w pliku JPK_V7 (po stronie podatku należnego i naliczonego) w odpowiednim okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu usług z UE. Na fakturze musi się znaleźć numer VAT podatnika-wystawcy, poprzedzony kodem PL, a także numer identyfikacji podatkowej nabywcy usługi, wraz z odpowiednim kodem państwa odbiorcy usługi.
Dyrektywa europejska VAT a reverse charge
Dyrektywa VAT ma zastosowanie dla wszystkich krajów członkowskich – każde z nich zobowiązane jest do implementacji, czyli wdrożenia do krajowego porządku prawnego jej przepisów. Europejski akt prawny w wielu miejscach przyzwala krajowym legislatorom na możliwość wyboru co do niektórych rozwiązań w zakresie opodatkowania VAT, lecz wszystkie państwa UE są obowiązane stosować te same reguły w kwestiach zasadniczych. W związku z tym takie kraje, jak Belgia, Francja i Włochy wprowadziły reverse charge dla towarów i usług. Natomiast w Niemczech, Austrii, Danii, na Węgrzech i Litwie podatnikiem przy dostawie krajowej jest sprzedawca, który powinien zarejestrować się w danym państwie do VAT i wystawić stosowną fakturę.